هرگاه نام جنـدق را میشنویم ناگاه به یاد عرفا , شعرا و بزرگان این خطه می افتیم که دراوج محدودیت به چه مراتبی دست یافته اند وچه خوبست جوانان با آشنایی آنها خود را درمسیر آن بزرگان قرار دهند. یکی از این مفاخر ابوالحسن یغما جندقی می باشد. نام نخستین او رحیم بود بعدها نامش را تغییر داد وشهرت مجنون را برگزید. یغما در نوجوانی به سمت منشی حاکم جندق برگزیده شد. بعد از طغیان حاکم مزبور و شکست از سردار اعزامی مرکز, حاکم فراری شد اما به دلیل لیاقت های موجود در یغما در کنارسردار ذوالفقار خان حاکم سمنان ودامغان به عنوان منشی ماند. او درسال(1222ه ق) موردخشم سردار ذوالفقارخان قرارگرفت و پس از فلک چند ماهی درسیاه چال افتاد واموالش ضبط و توقیف شد. وازآنجا لقب خود را ابو الحسن یغما قرارداد و جامه درویشی پوشید... یغماجندقی شاعر وارسته ای بود که هیچگاه به مدح شاه و درباریان نپرداخت. ازوی غزل های زیبایی به یادگارمانده که در زمره بهترین غزل های عهد قاجاربه شمار می رود. یغما بسیار کم از لغات بیگانه در اشعارش استفاده می کرد و لذا دراکثر شعرهای خود از لغات اصیل پارسی بهره می برد. از یغما درقالب های مختلف شعری مانند:غزل - قصیده -رباعی وترجیح بند وهمچنین هجویاتی به یادگارمانده که این هجویات انعکاسی از خشم شاعرنسبت به وضعیت نا بسامان اجتماعی جامعه خود است. یغما زیباترین اشعارمذهبی ازجمله مرثیه هایی دروصف کربلا سروده که درمراسم نوحه خوانی و سینه زنی دهه عاشورا درجندق قرائت میشود از آثاراو میتوان به قاضی نامه -کوزنامه -سرداریه وخلاصه الافتضاح (منظومه) رانام برد.ازاین افتخارجندق وجندقی خانه ای در قلعه جندق به یادگارمانده که بدون شک یکی از بناهای منحصربه فرددربین بناهای تاریخی است که با معماری خاص خود توجه هربیننده راجلب میکند.امابی توجهی مسئولین قبلی واهالی جندق این بنای منحصربه فرد درحال تخریب میباشد که متاسفانه هیچ دلیلی برای این بی توجهی قابل قبول نیست.چون درهمین قلعه خانه هایی است که حتی درآن زندگی میکنند ومسجد قلعه ازسالمترین بناهای این مکان است. اما مظلومیت بعد فرهنگی وبی توجهی به میراث فرهنگی باارزشی که به دست ما رسیده این میراث رادرخطر جدی قرارداده است و برای دلسوزان جزغم واندوه چیزی به یادگارنگذاشته است.